Τα φάρμακα είναι η πρώτη επιλογή για την αντιμετώπιση του πόνου και την ανακούφιση από τους μυϊκούς σπασμούς. Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει μη στεροειδή και μυοχαλαρωτικά, τα οποία μπορούν να λαμβάνονται για μικρό χρονικό διάστημα. Σε μερικές περιπτώσεις συνιστάται και η κορτιζόνη.
Στην περίπτωση αυτή, ο ασθενής δεν θα πονάει μεν, πλην όμως η αποκατάσταση της πιθανής δισκοκήλης που μπορεί να έχει, είναι βέβαιο ότι θα απαιτήσει σαφώς μεγαλύτερο αριθμό συνεδριών.
Κληρονομικότητα: Εάν το νωτιαίο κανάλι είναι πολύ μικρό κατά τη γέννηση, τα συμπτώματα της σπονδυλικής στένωσης μπορεί να εμφανιστούν σε ένα σχετικά νεαρό άτομο.
Μια ωδή στην Άνοιξη: Η Έλενα Ξυδιά υμνεί την ομορφιά της φύσης με ένα μουσικό ποίημα (βίντεο)
Τις λοιμώξεις αλλά και τους όγκους της σπονδυλικής στήλης, πρωτοπαθείς ή δευτεροπαθείς (μεταστάσεις).
Η ελάχιστα επεμβατική αποσυμπίεση του σπονδυλικού σωλήνα γίνεται με τη βοήθεια του μικροσκοπίου ή του ενδοσκοπίου (βλ. παρακάτω βίντεο).
Μνημείο Ζαλόγγου: Η αυτοθυσία των ηρωίδων Σουλιωτισσών που έπεσαν «εν χορώ» (Βίντεο)
ήτοι γίνομαι καλά, επειδή διορθώνω την πάθησή μου, ή γίνομαι καλά, επειδή σταμάτησαν τα συμπτώματα οπότε και δεν πονάω πια.
Φάρμακα: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πίεση στα νεύρα προκαλείται από φλεγμονή.
Η σπονδυλική στένωση εμφανίζεται συχνότερα στην οσφύ (μέση) και στον αυχένα.
της βουβωνοκήλης. Αποτελεί ιδανική μέθοδο για την υποτροπή της βουβωνοκήλης αλλά και την αμφοτερόπλευρη κήλη.
Όσον αφορά τη χρήση του ειδικού κηδεμόνα ή της ζώνης, είμαστε συγκαταβατικοί στη χρήση όμως "σημειώνουμε" πόσο σημαντική είναι η αποφυγή υπέρχρησης, η οποία ενδεχομένως επιφέρει μη-επιθυμητά αποτελέσματα όπως π.χ. ατροφία των μυϊκών ομάδων της περιοχής.
Την τοποθέτηση μεγάλου πλέγματος με απόλυτη ασφάλεια, και παράλληλη λύση όλων των ενδοκοιλιακών συμφύσεων λαπαροσκοπικά που συνοδεύουν ειδικά here τις μετεγχειρητικές κήλες.
Οι παθήσεις σπονδυλικής στήλης αποτελούν σύνθετες παθολογίες με πολλές φορές περίπλοκη κλινική εικόνα. Οι βασικοί πυλώνες στην χειρουργική αντιμετώπιση είναι η κατανόηση των εμβιομηχανικών ιδιοτήτων κάθε σπονδυλικής στήλης, καθώς και ο σεβασμός στις νευρικές δομές που εμπλέκονται στο πρόβλημα. Στόχος είναι η επίλυση του προβλήματος με το μικρότερο μυικό/ιστικό τραύμα χωρίς να γίνονται εκπτώσεις στην λειτουργικότητα και φυσιολογία της σπονδυλικής στήλης.